Rouqueto
Eruca vesicaria
Brassicaceae Cruciferae
Autre noum : Erugo.
Noms en français : Roquette cultivée, Roquette.
Descripcioun :Ve l'aqui la rouqueto. Aquelo se destrìo de li dóu gènre Diplotaxis emé si petalo à ounglet e veinado de vioulet, si fueio decoupado e si boudousco acabado pèr un benc esterle.
Usanço :Bèn couneigudo coume ensalado, es uno planto fourestiero naturalisado.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Eruca
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eruca vesicaria (L.) Cav.
(= Eruca vesicaria subsp. sativa (Mill.) Thell., 1918 )
Espouroubole(-pougnènt)
Sporobolus pungens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Sporobole piquant.
Descripcioun :Planto que trachis dins la sablo e lou roucas en ribo de mar. Se recounèis à si ramo esterlo que porton de fueio apignelado sus dos renguiero (distico). Fai de long rizoumo que couron souto l'areno. Coumpara emé la grosso-tèsto-de-coustiero pèr pas s'engana, que ié sèmblo pamens, mai que poun pas tant, e que trachis pulèu dins la sansouiro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sporobolus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Mar
- Sablo
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subretroupicalo
Ref. sc. : Sporobolus pungens (Schreb.) Kunth, 1829